पाण्यासारखेच, वाहते सदाचे
आयुष्य नावाचे, खुळे गाणे
किनारे धरुन, अखंड चालला
दुःखांचा काफिला, मस्तपणे
सुखाचेही तळ, जाताना घासून
अस्तित्वाची खूण, कळे मला
दिव्यापरी आता, प्राक्तन जोडून
प्रवाही सोडून, श्वास दिला
आणि रंगगर्द, क्षितिज पेटले
रात्री उजाडले, क्षणमात्र
तमाने टाकली प्रकाशाची कात
झाली काळजात, यक्षरात्र !
No comments:
Post a Comment