तव नयनाचे दल हलले ग !
पानावरच्या दवबिंदूपरि
त्रिभुवन हे डळमळले ग !
तारे गळले, वारे ढळले
दिग्गज पंचाननसे वळले
गिरि ढासळले, सुर कोसळले
ऋषि, मुनि, योगी चळले ग !
ऋतुचक्राचे आंस उडाले
आकाशांतुनि शब्द निघाले,
"आवर आवर आपुले भाले
मीन जळि तळमळले ग !"
हृदयी माझ्या चकमक झडली
नजर तुझी धरणीला जडली
दो हृदयांची किमया घडली
पुनरपि जग सावरले ग !
पानावरच्या दवबिंदूपरि
ReplyDeleteत्रिभुवन हे डळमळले ग !