बा. भ. बोरकर - संधिप्रकाशात अजून जो सोने

संधिप्रकाशात अजून जो सोने

तो माझी लोचने मिटो यावी;

असावीस पास, जसा स्वप्नभास,

जीवी कासावीस झाल्यावीण;

तेंव्हा सखे आण तुळशीचे पान,

तुझ्या घरी वाण त्याची नाही;

तूच ओढलेले त्यासवे दे पाणी,

थोर ना त्याहुनी तीर्थ दुजे;

रंभागर्भी वीज सुवर्णाची कांडी

तशी तुझी मांडी देई मज;

वाळल्या ओठा दे निरोपाचे फूल:

भुलीतली भूल शेवटली;

जमल्या नेत्रांचे फिटू दे पारणे,

सर्व संतर्पणे त्यात आली.