एकेक पान गळावया
कां लागता मज येतसे
नकळे उगाच रडावया.
पानात जी निजली इथे
इवलीं सुकोमल पाखरें,
जातील सांग अता कुठे?
निष्पर्ण झाडिंत कांपरें!
फुलली असेल तुझ्या परी,
बागेतली बकुलावली;
वाळूंत निर्झर-बासरी;
किती गोड ऊब महितलीं!
येतील हीं उडुनी तिथे,
इवली सुकोमल पाखरें,
पानात जीं निजली इथे.
निष्पर्ण झाडिंत कांपरें!
पुसतो सुहास, स्मरुनिया
तुज आसवें, जरि लागलें
एकेक पान गळावया
शिशिरर्तुच्या पुनरागमें.
No comments:
Post a Comment