Sunday, October 24, 2010

एक चांदणी - मंगेश पाडगावकर

एक चांदणी, कोसळताना
गीत म्हणाली
गीत म्हणाली आणिक नंतर
पत्थर झाली

सरळ भाबडी वाट अचानक
वनात वळली
वनात वळली आणि नंतर
डोहात बुडली

सर्वस्वाचे दान उधळण्यां
कुणी तळमळली
तळमळली अन डोळे मिटुनि
मनात जळली

अजुनी कधितरी पत्थरातुनी
कण्हते गाणे
डोहाकाठी फिरे पाखरू
केविलवाणे

No comments:

Post a Comment