मर्ढेकर

            दवांत आलिस भल्या पहाटीं
            शुक्राच्या तोर्‍यांत एकदा;
            जवळुनि गेलिस पेरित अपुल्या
            तरल पावलांमधली शोभा.

अडलिस आणिक पुढे जराशी
पुढे जराशी हसलिस;
                                            ---मागे
             वळुनि पाहणे विसरलीस का?
             विसरलीस का हिरवे धागे?

लक्ष्य कुठे अन कुठे पिपासा,
सुंदरतेचा कसा इशारा;
             डोळ्यांमधल्या डाळिंबांचा
             सांग धरावा कैसा पारा !

अनोळख्याने ओळख कैशी
गतजन्मींची द्यावी सांग;
             कोमल ओल्या आठवणींची
             एथल्याच जर बुजली रांग !

तळहाताच्या नाजुक रेषा
कुणिं वाचाव्या, कुणिं पुसाव्या;
             तांबुस निर्मल नखांवरी अन
             शुभ्र चांदण्या कुणिं गोंदाव्या !
    
         दवांत आलिस भल्या पहाटीं
         अभ्रांच्या शोभेंत एकदा;
         जवळुनि गेलिस पेरित अपुल्या
         मंद पावलांमधल्या गंधा.